نقض قوانینی که سال به سال سفره مردم را کوچک‌تر می‌کند
در حالی فائو 4 عامل نابودی 1.3 میلیارد تن محصول کشاورزی در جهان را اعلام کرده است که در کشور ما نیز با نقض قوانین مصوب سالانه 35 میلیون تن محصول از بین رود و سفره مردم در کنار کاهش قدرت خرید روز به روز کوچک‌تر شود.
در حالی فائو 4 عامل نابودی 1.3 میلیارد تن محصول کشاورزی در جهان را اعلام کرده است که در کشور ما نیز با نقض قوانین مصوب سالانه 35 میلیون تن محصول از بین رود و سفره مردم در کنار کاهش قدرت خرید روز به روز کوچک‌تر شود.
به گزارش فارس،سازمان خوار و بار جهانی (فائو) به تازگی اعلام کرد سالانه 1.3 میلیارد تن محصولات غذایی و کشاورزی در سراسر جهان دور ریخته می‌شود. میزان فساد و دور ریزی محصولات کشاورزی در جهان حدود 35 تا 40 درصد است و ایران نیز از این قائده مستثنی نیست. سالانه حدود 100 میلیون تن محصول کشاورزی در ایران تولید می‌شود که حدود 35 میلیون تن آن در فرایند تولید تا مصرف از بین می‌رود.
کارشناسان می‌گویند این میزان غذا می‌تواند 15 میلیون نفر را سیر کند. آمار تکان دهنده فائو در حالی مطرح می‌شود که براساس آمار سازمان‌های بین‌المللی هر روز یک میلیارد نفر گرسنه سر به بالش می‌نهند آنها امید به فردایی ندارند.
حال سوال این است آیا می‌توان دور ریز و فساد غذا را کم کرد تا تعداد گرسنگان کمتر شود؟ سازمان خوار و بار جهانی با آنالیز چرایی فساد و نابودی غذای تولیدی به این سوال پاسخ می‌دهد.
*30 درصد به دلیل نبود دانش کافی
فائو به مهمترین عوامل فساد و نابودی غذا بعد از برداشت پرداخته و اعلام کرده است: 30 درصد دلیل فساد و نابودی غذا به دلیل فقدان دانش تولیدکنندگان آن است. آنها نمی‌دانند چگونه تولید کنند و در فرایند تولید مواردی را که باید رعایت شود تا سالم‌ترین محصول به دست مصرف کننده برسد رعایت نمی‌کنند.
وجود هرگونه آفت و بیماری می‌تواند ماندگاری محصول را کمتر کند و در فرآیند رسیدن محصول به دست مصرف کننده از بین برود.
*10 درصد به دلیل نبود کارگران خبره
براساس اعلام فائو 10 درصد عامل از بین رفتن غذا کمبود کارگران خبره و کارآمد است. هرکاری کارگران ماهری می‌خواهد که در زمینه کاری خودشان متخصص باشند اما بسیاری از کارگران بخش کشاورزی کارآمد نیستند.
*20 درصد به دلیل نبود زیرساختهای مناسب
سازمان خوار و بار جهانی فائو همچنین 20 درصد دلیل از بین رفتن غذا را نبود ساختارهای مناسب اعلام کرده که از جمله آنها دمای نامناسب اتاق‌های نگهداری، سردخانه‌ها، کامیون‌ها و جاده‌های نامناسب حمل و نقل کالا عنوان کرده است.
*25 درصد به دلیل سرمایه‌گذاری ناکافی
فائو اعلام کرده است: 25 درصد دلیل نابودی غذای تولیدی از سوی کشاورزان نبود سرمایه‌گذاری کافی در این بخش است.
به گزارش فارس، در ایران نیز تصویب شده است بانک‌ها 25 درصد تسهیلات خود را به بخش کشاورزی اختصاص دهند اما این قانون اجرا نمی‌شود حتی بانک ویژه کشاورزی «بانک کشاورزی» هم این قانون را رعایت نمی‌کند.
بر اساس اعلام بانک مرکزی کل تسهیلات پرداختی بخش کشاورزی 35 هزار و 223 میلیارد تومان بود که تنها سهم 8 درصدی از کل تسهیلات پرداختی در کشور به میزان 417 هزار و 323 میلیارد تومان را شامل می‌شود.
در ایران بیش از 150 هزار فارغ‌التحصیل کشاورزی بیکار وجود دارد که آنها علاوه بر راهبری و هدایت این بخش می‌توانند کارگران زبده و کارآمد تعلیم کنند، بر اساس قانون قرار بود این کارشناسان در بدنه این بخش جذب شوند و جذب 10 هزار نفر آنها تصویب شد اما کامل عملی نشد.
از سویی براساس قانون هدفمندی یارانه‌ها قرار شد با حذف یارانه مصرف‌کنندگان به بخش تولید یارانه داده شود اما طی سالهای گذشته این قانون به درستی در بخش تولید اجرا نشده و شاهد ورشکستگی روز به روز تولید کنندگان در این بخش هستیم.
کارشناسان می‌گویند: بیش از 30 درصد گاوداری‌های کشور غیرفعال هستند و در سایر بخش‌ها هم از ظرفیت‌های تولید به دلیل سرمایه‌گذاری پایین کمتر می‌شواد.
بنابراین عدم اجرای هر قانونی به از بین رفتن بیشتر موادغذایی و محصولات کشاورزی منجر شده و به همان اندازه سفره مردم را کم و کمتر می‌کند.
در این میان کاهش قدرت خرید هم فشار مضاعفی را به سفره مردم وارد می‌کند به طوری که بر اساس آمارها درصد هزینه‌ای که خانوار ایرانی برای مواد غذایی پرداخت می‌کند طی 10 سال گذشته به یک‌چهارم رسیده است.
آمارهای فائو نشان می‌دهد که طی 20 سال گذشته وضعیت نابودی و از بین رفتن غذا و محصولات کشاورزی در جهان کاهش یافته است اما آیا روند آن در کشور ما نیز کاهشی بوده نظر کارشناسان این گونه نیست.
در 20 سال گذشته 38 درصد گوجه‌فرنگی تولیدی در جهان در فرایند تولید تا مصرف از بین می‌رفت اما اکنون این رقم به 12 درصد رسیده است. همچنین طی 20 سال گذشته نابودی 31 درصدی حبوبات به 11 درصد افت کرده است. همچنین محصولاتی از نوع کلم و فلفل و کاهو که در 20 سال گذشته اتلاف‌های 40 ، 32 و 22 درصدی را داشتند اکنون همه اینها به کمتر از 10 درصد رسیده است.
بنابراین بدیهی است که با اندکی تلاش و افزایش سرمایه‌گذاری، آماده‌سازی زیرساخت‌ها، تربیت کارگران زبده و نیز افزایش آگاهی تولیدکنندگان می‌توان سالانه از نابودی 35 تا 40 تن محصول کشاورزی در کشور جلوگیری کرد که این میزان می‌تواند غذای 15 میلیون نفر را تأمین کند.
